Odwyk jest kojarzony zwykle z tym, że osoba, która mu się podda, wróci do normalnego życia i nie tknie już więcej alkoholu. Jest on jednym z procesów, które wspomagają walkę z uzależnieniem i jego sukces zależy w dużej mierze od samozaparcia osoby uzależnionej. Alkoholizm jest chorobą bardzo trudną. Aby móc uwolnić się od nałogu, nie wystarczy przestać pić lub co gorsza wmawiać sobie tylko, że wypicie kieliszka na imieninach nie oznacza powrotu do nałogu. Potrzeba systematycznej pracy oraz wielotorowego leczenia, by móc z nim wygrać.
Czym jest odwyk i jaki jest jego cel
Odwyk alkoholowy to szereg różnych zabiegów medycznych połączonych ze wsparciem psychologicznym, by wyleczyć się z alkoholizmu. Największe rezultaty przynosi, kiedy odbywa się w ośrodku zamkniętym, co umożliwia choremu korzystania ze wsparcia medycznego, jak i psychologicznego. Pierwszym etapem odwyku jest detoks. To jeden z najtrudniejszych momentów w leczeniu alkoholizmu. Organizm bowiem domaga się alkoholu, a osoba uzależniona, nie mogąc mu dostarczyć tego, czego potrzebuje, obserwuje u siebie szereg nieprzyjemnych objawów, m.in:
- rozdrażnienie
- pobudzenie nerwowe
- drżenie mięśni
- ból głowy
- wzmożona potliwość
- utrata apetytu
- nudności i wymioty
Jest to tzw. zespół abstynencyjny alkoholowy. Alkohol jest substancją psychoaktywną i po nagłym zakończeniu picia pojawiają się wymienione objawy. Na tym etapie potrzebne jest wdrożenie leczenia farmakologicznego. Kuracja ta polega na wszczepieniu podskórnej wszywki alkoholowej. Zaszycie ma na celu wywołanie abstynencji i jest zabiegiem dość prostym. Esperal, najpopularniejsza wszywka alkoholowa stopniowo uwalnia się do krwi i jest obojętna dla organizmu. Działa od 8 do 12 miesięcy i powoduje wiele nieprzyjemnych i długotrwałych dolegliwości w połączeniu z alkoholem, co ma skutecznie hamować osobę uzależnioną od ponownego sięgnięcia po napoje wysokoprocentowe.
Skuteczność metod walki z uzależnieniem od alkoholu
Przede wszystkim, aby wyjść zwycięsko z tej walki, trzeba znaleźć w sobie mnóstwo siły samozaparcia i najlepiej motywacji. Nie bać się poprosić o pomoc bliskich, nie wstydzić się, że ma się taki problem. Zgłosić się na leczenie i poddać się mu. Korzystać z zajęć terapeutycznych i wsparcia psychologa. Wówczas są duże szanse na pokonanie nałogu.